จิตที่คิดจะให้ สบายกว่า จิตที่คิดจะเอา

จำความรู้สึกดีๆ เวลาที่เราคิดดี พูดดี ทำดี
มอบสิ่งดีๆ ที่คิดว่าจะเป็นประโยชน์ให้กับผู้อื่นได้ไหม
นี่คือความอิ่มเอิบใจของจิตที่คิดจะให้

แล้วจำความรู้สึกแย่ๆ ที่แฝงมากับการให้ได้ไหม
ทำไมไม่สนใจ? ทำไมไม่เห็นคุณค่า? ทำไมไม่ขอบคุณ?
นี่คือทุกข์ของจิตที่คิดจะเอาที่ปนเปื้อน

ครูบาอาจารย์กล่าวไว้
จิตที่คิดจะให้ สบายกว่า จิตที่คิดจะเอา

ถ้าให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ โดยไม่หวังอะไรใดๆ
จะเอาอะไรที่ไหนมาทุกข์