ในยามขุ่นเคือง หรือผิดหวัง
เรามีแนวโน้มที่จะให้ค่ากับเหตุสมควรโกรธ
และมองข้ามเหตุไม่สมควรโกรธต่างๆ ไปจนหมดสิ้น
แทนที่จะเจริญความโกรธด้วยการระบายอารมณ์
เราสามารถสร้างเหตุปัจจัยเพื่อเจริญความไม่โกรธได้นะ
คิดถึง ‘เหตุไม่สมควรโกรธ’ ทั้งหลายให้มากๆ
เช่น ความบกพร่องของเรา คุณงามความดีของเขา
ความไม่รู้ ไม่เข้าใจ ข้อจำกัดของเขา
เหตุปัจจัยทั้งหลายที่ไม่อยู่ในการควบคุม
และทุกข์โทษของการระบายโทสะ
จะไปโกรธให้อับอายขายหน้ากิเลสทำไม
มาเจริญความไม่โกรธให้สบายใจดีกว่า