ลูกศรดอกที่สอง

รู้สึกผิดที่เผลอไปโกรธ
เสียใจที่ไปคิดอะไรอย่างนั้น

ทันทีที่เราตัดสินอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่ง
อารมณ์ที่ 2 …3 …4 ก็ตามมาเป็นขบวน
นี่คือกระบวนการซ้ำเติมตนด้วยลูกศรดอกที่สอง

ครูบาอาจารย์จึงแนะว่า 
โกรธก็แค่รู้ว่าโกรธ กลัวก็แค่รู้ว่ากลัว
ไม่ตัดสิน ไม่ผลักไส ไม่ทำตาม 
ไม่ยิงซ้ำแผลเดิมให้ลุกลามบานปลาย
เดี๋ยววันเวลาก็จะสมานแผลเอง