ธรรมดาของชีวิต มีขึ้นมีลง มีพบมีจาก
เจริญเสื่อม ได้มาเสียไป สรรเสริญนินทา
ถ้าเราเอาใจไปผูกกับความเป็นไปทั้งหลาย
ขาขึ้นก็สุขจริง ขาลงก็ทุกข์จัง
ย่อมต้องสุขจริงทุกข์จังไปเรื่อย
ออกมายืนข้างๆ ชีวิต
หมั่นสังเกตความแปรเปลี่ยนที่มีให้เห็นอยู่เสมอ
คือการตระเตรียมใจให้พร้อมกับ
ทุก ‘อะไรๆ ใดๆ’ ที่ปรากฏขึ้นในชีวิต
ด้วยความเข้าใจ ยอมรับ
เมื่อรับได้ เข้าใจได้ ย่อมไม่หวั่นไหว
ไม่สุขจริงทุกข์จังอีกต่อไป