อยู่ตรงนั้นอยู่แล้วเสมอ

ท่ามกลางสรรพเสียง
ถ้าสังเกตให้ดีๆ ก็ยังมีความเงียบอยู่ตรงนั้น
ท่ามกลางความวุ่นวาย ก็ยังมีความสงบอยู่ตรงนั้น
ท่ามกลางความเหน็ดเหนื่อย ก็ยังมีความเข้มแข็งอยู่ตรงนั้น

ท่ามกลางปัญหาใดๆ 
เมื่อสงบใจ ความไม่มีปัญหาก็อยู่ตรงนั้นทันที

ท่ามกลางความหลง ความไม่หลงก็ยังอยู่ที่นั่นเสมอ
ท่ามกลางความทุกข์ ท่ามกลางมายา
ถ้าสังเกตกันดีๆ เราจะพบว่า
ความไม่ทุกข์ และความจริงก็อยู่ที่นั่น ‘ที่กลางใจ’
อยู่เสมออยู่แล้วเช่นกัน